Przygotowanie do badania krwi
Przed badaniem krwi pacjent musi być minimum 8 godzin na czczo, co oznacza, że nie może nic jeść (nawet smakołyków) natomiast może pić wodę.
Przygotowanie do badania USG
Przed badaniem ultrasonograficznym pacjent powinien mieć pusty przewód pokarmowy, co oznacza, że należy zastosować kilkugodzinną głodówkę. Odwrotnie jest w przypadku picia – aby lekarz mógł dokładnie zbadać drogi moczowe, pęcherz moczowy powinien być wypełniony. Dlatego najlepiej jest napoić zwierzaka przed badaniem i nie pozwolić mu się wysiusiać. W przypadku małego psa można w drodze do lecznicy trzymać go cały czas na rękach, w przypadku dużego – trzymać krótko na smyczy i nie pozwolić wejść na trawnik. Aby uniemożliwić wysikanie się kotu, wystarczy przestawić kuwetę w niedostępne dla niego miejsce.
Przed operacją
Przede wszystkich zwierzę musi zostać zakwalifikowane do zabiegu, a do tego niezbędna jest wizyta i podstawowe badanie. Najczęściej musimy również wykonać podstawowe badanie krwi, a w przypadku zwierząt starszych dodatkowo echo serca.
Przed każdym zabiegiem wymagającym narkozy należy u zwierzaka zastosować głodówkę. Jeżeli lekarz nie zalecił inaczej wymagane jest ok. 8-10 godzin bez jedzenia. Dodatkowo ok. 2-3 godziny przed operacją trzeba odstawić również wodę.
Opieka po zabiegu
Nawet najprostszy i najkrótszy zabieg jest dla organizmu zwierzęcia pewnym obciążeniem, dlatego powinniśmy zapewnić mu szczególną opiekę pooperacyjną. Najlepiej na przeprowadzenie zabiegu wybrać taki dzień, kiedy ktoś z domowników może poświęcić mu więcej czasu.
Po zabiegach wymagających narkozy, zwierzę pozostaje pod opieką szpitalną do czasu wybudzenia się, jednak jeszcze przez kilka-kilkanaście godzin po opuszczeniu kliniki będzie dochodzić do siebie. Objawy takie jak: chwiejny chód, senność, nieskoordynowane ruchy są całkowicie normalne. Po narkozie dochodzi do spadku temperatury ciała, dlatego zwierzę powinno być dogrzewane. Przydatne będą koce, termofor, butelki z ciepłą wodą. Ważne jest także, aby nie kłaść zwierzaka na kanapie, łóżku ani żadnym innym podwyższeniu, ponieważ pozbawiony pełnej koordynacji może spaść i zrobić sobie krzywdę.
Wodę i karmę możemy podać kilka-kilkanaście godzin po zabiegu (w zależności od rodzaju zabiegu – zgodnie z zaleceniami lekarza).
Jeżeli naszemu pupilowi zakładane były szwy, trzeba bacznie uważać, aby były odpowiednio zabezpieczone przed lizaniem. Należy pilnować, aby przez cały czas pozostawał w kołnierzu lub ubranku ochronnym (zwłaszcza, podczas nieobecności opiekunów oraz w nocy).
Jeżeli pojawią się jakiekolwiek wątpliwości, zachowanie zwierzaka będzie budzić państwa niepokój lub będą państwo mieli jakieś pytania, jesteśmy do państwa dyspozycji całą dobę (również telefonicznie).
Sterylizacja, kastracja
Zabieg kastracji/sterylizacji jest bezsprzecznie najskuteczniejszą formą antykoncepcji u zwierząt. Najlepiej jest wykonywać go, jak tylko zwierzę osiągnie dojrzałość płciową. Moment ten następuje u każdego zwierzęcia indywidualnie, jest zależny między innymi od wielkości i rasy zwierzaka.
Zabieg u suki/kotki polega na usunięciu macicy wraz z jajnikami; u psa/kocura na usunięciu jąder. Zabieg posiada wiele zalet, ale również kilka wad, dlatego każdy właściciel powinien indywidualnie rozważyć wspólnie z lekarzem stosowność jego wykonania.
Zalety zabiegu:
- ograniczenie ilości niechcianych i bezdomnych zwierząt
- zmniejszenie ryzyka wystąpienia nowotworów sutka i chorób prostaty
- zapobieganie ropomaciczu (stosunkowo częstemu schorzeniu starszych niesterylizowanych samic) oraz nowotworom jąder
- brak występowania uciążliwych ruj i cieczek oraz ciąż urojonych
- niwelacja agresji
- wyeliminowanie znaczenia moczem
- ograniczenie „włóczęgostwa” i ucieczek
Wady zabiegu:
- standardowe ryzyko związane z podaniem narkozy (zwykle minimalne, zależne od stanu zdrowia i wieku zwierzęcia)
- zmiana metabolizmu, mogąca przy nieodpowiedniej diecie doprowadzić do nadmiernego przybrania na wadze
- ryzyko nietrzymania moczu (bardzo niewielkie, występuje tylko u suk)
Jak pobrać mocz od psa?
Z pobraniem moczu u psa nie ma zwykle większego problemu. W trakcie oddawania moczu na spacerze należy podstawić pod strumień moczu wyparzony pojemnik do pobierania moczu lub inne naczynie. Świetnie w tej roli sprawdza się również chochla. Mocz trzeba dostarczyć do lecznicy jak najszybciej po pobraniu.
Jak pobrać mocz od kota?
Ważne jest, aby mocz pobierany był w możliwie sterylnych warunkach. Opróżnioną ze żwirku kuwetę myjemy dokładnie i wyparzamy. Spora część kotów nie będzie miała problemów z załatwieniem się do pustej kuwety, nie martw się jednak jeżeli Twój podopieczny kuwetę bez żwirku omija szerokim łukiem. W pierwszej kolejności spróbuj włożyć na dno kuwety trochę skrawków papieru toaletowego, chusteczek higienicznych – czegoś w czym kot będzie mógł pogrzebać łapką. Jeżeli i to nie pomoże, możesz zaopatrzyć się w lecznicy w specjalny żwirek do pobierania moczu. Są to specjalne plastikowe granulki, które dla kota spełniają rolę zwykłego żwirku (nie wchłaniają jednak żadnych substancji). Mocz możesz pobrać za pomocą zwykłej strzykawki, lub przelać do sterylnego pojemniczka na mocz (do kupienia w lecznicy lub aptece). Do ogólnego badania potrzeba ok 5 ml moczu. Musi on być świeży, przywieziony do lecznicy zaraz po pobraniu.
Jeżeli żaden z wymienionych sposobów nie sprawdził się w przypadku Twojego kota, przywieź pupila do lecznicy – postaramy się pomóc.
Jak pobrać kał?
Aby badanie było miarodajne, kał należy pobrać trzykrotnie, co drugi dzień. Próbki pobieramy do specjalnych pojemników, które można nabyć w lecznicy lub aptece; tak aby wypełniały przynajmniej pół pojemnika. Pojemniczki należy na bieżąco dostarczać do lecznicy lub przechowywać (odpowiednio zabezpieczone) w lodówce. Ważne jest, aby kał był w miarę stały – jeżeli zwierzak ma biegunkę, trzeba ją w pierwszej kolejności wyleczyć.